ให้ลูกสาวกิน ไม่ต้องรีบ DFE-062

แม่ทาคารุและลูกกตัญญู “งั้นก็ขอบคุณสำหรับลูกสาวของคุณนะ” เมื่อฉันใส่เงินในกระเป๋าของฉัน แม่ยิ้มและโบกมือให้ แล้วออกจากโรงแรมไป สิ่งที่เหลืออยู่ในห้องคือฉันกับชายชราที่ซื้อให้ฉัน “แม่คุณประหม่ามากเรื่องการขายลูกสาวแท้ๆ ให้เพื่อนร่วมชั้นที่ผมเจอครั้งแรกเมื่อนานมาแล้ว” เสียงหัวเราะและมือที่หยาบกระด้างแอบเข้าไปในกระโปรง แฟนของแม่ตอบฉันตอนที่ฉันยังเป็นนักเรียน เมื่อฉันสารภาพกับแม่ แทนที่จะกอดฉันและขอโทษ เธอกลับตะคอกใส่ฉันว่า “อย่าขโมยผู้ชายของฉัน” และบังคับฉันให้ค้าประเวณีโดยพูดว่า “ถ้าจะจีบผู้ชายมากขนาดนี้ ฉัน จะแนะนำตัว” .. ถ้าฉันขัดขืนว่าไม่ชอบฉันก็โดนตีหลายครั้งและแฟนของแม่ที่หัวเราะเยาะสถานการณ์ไม่มีเงินแล้วเธอก็โทษฉัน แม่ที่ฉันรัก แม่ที่เลือกเป็นผู้หญิงมากกว่าแม่ นิ้วหนาถูกสอดจากด้านข้างของชุดชั้นในของเขา และเมื่อฉันครางเล็กน้อย Ojisan ก็หรี่ตาลง ฉันจะไม่ทำลาย เพราะถ้าฉันพัง ก็เป็นตาของพี่สาวฉันต่อไป … หอบและสะอื้นไห้ท่วมท้นเมื่อหญิงสาวผู้ฆ่าหัวใจเพื่อครอบครัวและอดทนกับกาลเวลา ยอมจำนนต่อคำตำหนิอย่างไม่ลดละของชายผู้นี้ เรื่องราวของเด็กสาวยากจนที่ใช้โดยผู้ใหญ่ที่สิ้นเปลืองเกินไป